UWAGA! Poniższy tekst jest często krytykowany przez zorientowanych w historii Czytelników, toteż proszę nie traktować go jako wiarygodnego źródła informacji. Gdyby ktoś z drogich Czytelników zechciał rzetelnie opisać sprawę, proszę o kontakt.

nadesłał Zawisza Lesik

Na początku opiszę krótko historię opisywanego obszaru od początku istnienia państwa Polskiego. Otóż od początku panowania Piastów Karkonosze stanowiły naturalną granicę pomiędzy Polską a Czechami. Jedynie w 1039 roku władca czeski zajął ten obszar i władał nim przez 15 lat do 1054 roku. Do 1338 roku opisywany obszar był we władaniu Królestwa Polskiego. Od tej pory do XVI wieku Karkonosze stały się terytorium czeskim. W XVI wieku Karkonosze przeszły pod władanie Habsburgów. Do okresu rozbiorów Polski (tu zostałem upomniany, że rozbiór Polski nie miał nic wspólnego z przejściem Karkonoszy z rąk austriackich do pruskich, uważam jednak, że związek jest bezpośredni. Austria i Prusy "rozbierając" Rzeczpospolitą Polską - przesuwając swoje granice odpowiednio na wschód i północ - doszły do wspólnego porozumienia w sprawie obszaru na którym znajdują się Karkonosze, także gdyby nie rozbiór Polski coś takiego nie miałoby miejsca. No ale to moje zdanie na ten temat.) Karkonosze były własnością austriacką. Od 1772 roku przeszły pod władanie pruskie i stan taki pozostawał aż do końca pierwszej wojny światowej. Po pierwszej wojnie Sudety, czyli również Karkonosze znalazły się w granicach Czechosłowacji. 29 września 1938 roku na konferencji w Monachium Adolf Hitler, Neville Chamberlain, Edward Daladier oraz Benito Mussolini uchwalili jednogłośnie, że Czechosłowacja musi oddać Sudety III Rzeszy w zamian za co będzie miała zagwarantowane pozostałe granice państwa. Dwa dni później oddziały niemieckie zajęły ten obszar. Tego samego dnia zostało przyjęte Polskie ultimatum i armia polska zajęła Zaolzie - to zdanie i następne jest poza tematem, a chciałem podkreślić "niświętość" Polski w działaniach militarnych. Tak więc w październiku 1938 roku dokonał się rozbiór Czechosłowacji z uczestnictwem Polski. Później Sudety wraz z całymi Karkonoszami dotrwały do końca II wojny światowej pod jurysdykcją Hitlera.

Dopiero pod koniec wojny sprawy Sudetów były rozpatrywane na międzynarodowych konferencjach. Na początku w Teheranie wstępnie omówione zostały sprawy granic Polski po zakończeniu działań wojennych. Zachodnia granica miała przebiegać na Nysie Kłodzkiej i Odrze. Później jednak stwierdzono, że granicę tą trzeba przesunąć na Nysę Łużycką i w ten sposób Sudety z Karkonoszami miały trafić do Polski. Ostatecznie te kwestie rozpatrzono na konferencji w Jałcie. Terytoria zachodnie, czyli Śląsk i Sudety oraz Prusy wschodnie miały być rekompensatą za utratę około 50% powierzchni kraju na wschodzie na rzecz Związku Radzieckiego. W ten oto sposób ten przepiękny obszar jakim są Karkonosze trafił we władanie Polaków. Oczywiście po wojnie powstał inny problem. Otóż ludność polska w Karkonoszach jak i na całych ziemiach przyłączonych stanowiła mniejszość. Rozpoczęła się faza przesiedleń. Ludność niemiecka opuszczała kraj a na jej miejsce przychodzili przede wszystkim Polacy z kresów tj. z Wołynia, którzy byli zmuszeni do opuszczenia swoich rodzinnych ziem ze względu na zajęcie tamtego obszaru przez ZSRR. Obecnie Karkonosze tak jak przed tysiąc laty stanowią naturalną granicę pomiędzy Polską a Czechami.

Grzegorz Krugły