12. Hutnicza Górka (Szklarska Poręba) - Krzywa Baszta - Wąwóz Kamieńczyka - Hala Szrenicka - Szrenica - Mokra Przełęcz - Stacja przekaźnikowa TV - Przełęcz pod Śmielcem - Czarna Przełęcz - Przełęcz Karkonoska - Słonecznik - Spalona Strażnica - Równia pod Śnieżką - Śnieżka - Czarny Grzbiet - Sowia Dolina - Przełęcz Okraj

Ten najważniejszy szlak Karkonoszy, prowadzący ich głównym grzbietem, rozpoczyna bieg na Hutniczej Górce, nieopodal kolejowego dworca w Szklarskiej Porębie. W centrum miasta spotyka się ze szlakiem .

Prowadząc przy Krzywych Basztach i Kruczych Skałach oraz mijając Hutę Szkła "Julia", szlak dociera do Wysokiego Mostu, gdzie spotykają się szlaki .

W chwilę później, szeroką, kamienistą drogą, wiodąc przez las, szlak dociera do Wodospadu Kamieńczyka. Jest to najwyższy wodospad w Karkonoszach, którego wody opadają kaskadą z wysokości 27 metrów. Znajduje się tutaj stosunkowo młode schronisko turystyczne, zaś wąwóz wodospadu można zwiedzić po wypożyczeniu ochronnego kasku.

Za wodospadem szlak przekracza granicę parku narodowego i zaczyna się dosyć mocno piąć do góry. Po pokonaniu szerokim, betonowym traktem odległości trzech kilometrów i różnicy wzniesień prawie czterystu metrów, prowadzący wśród drzew szlak dociera na Halę Szrenicką, gdzie pod schroniskiem turystycznym spotyka się ze szlakiem .

Jeszcze przez kilometr za schroniskiem szlak pnie się do góry stromą drogą. Po dotarciu do podnóży Szrenicy i spotkaniu z prowadzącym na sam szczyt szlakiem , szlak daje turyście nieco odetchnąć i prowadzi prawie całkiem płaską ścieżką przez skalne Trzy Świnki i Mokrą Przełęcz do turystycznego przejścia granicznego pod Twarożnikiem.

Drogą Przyjaźni Polsko-Czeskiej szlak wiedzie dalej niezwykle widokowym Głównym Grzbietem Karkonoszy, by po przejściu przez Łabski Szczyt doprowadzić do położonej nad Śnieżnymi Kotłami Stacji Przekaźnikowej TV. Dawniej w tym niezbyt pięknym budynku mieściło się schronisko turystyczne, niestety obecnie nie można do niego wejść. Nieprzeciętną atrakcją są znajdujące się pod wiodącą grzbietem ścieżką Śnieżne Kotły, polodowcowe skalne urwisko, którego wysokość sięga dwustu metrów. Swój bieg kończy tu szlak .

Dalej szlak wiedzie zboczem Wielkiego Szyszaka, na którego szczyt warto jednak wejść nieznakowaną ścieżką. Ze szczytu rozlegają się wspaniałe widoki zarówno na polskie, jak i czeskie Karkonosze, znajduje się tam też pomnik cesarza Wilhelma I. Wielki Szyszak jest drugim po Śnieżce szczytem tych gór, jeśli chodzi o wysokość nad poziomem morza. Ma on 1509 metrów.

Spod Wielkiego Szyszaka szlak rusza dalej, przez Przełęcz pod Śmielcem (skrzyżowanie ze szlakiem ) oraz Czarną Przełęcz (skrzyżowanie z innym szlakiem ), by prowadząc wśród ciekawych geologicznie Czeskich i Śląskich Kamieni i krzyżując się nieopodal czeskiego schroniska Petrovka ze szlakiem , doprowadzić wreszcie paskudną asfaltową drogą na Przełęcz Karkonoską. Tutaj znajduje się schronisko Odrodzenie, gdzie można spędzić nocleg, dzieląc przejście długiego szlaku na dwa dni. Na przełęczy spotykają się szlaki .

Przez około kilometr za schroniskiem szlak czerwony stromo pnie się do góry, by dać odetchnąć wędrowcy podczas drogi zboczem Małego Szyszaka. Wśród kosodrzewiny i górskich łąk, wiedzie on dalej ścieżką przyjaźni, by po około godzinie osiągnąć skałkę Słonecznik. Niezwykła to skała, gdyż widziana z boku przypomina rzeźby z Wysp Wielkanocnych. Spotykają się tu szlaki .

Jeszcze przez kilka kilometrów szlak prowadzi ścieżką przecinającą górskie łąki, ale nie jest to z pewnością droga monotonna. Wiedzie bowiem skrajem kotłów Wielkiego i Małego Stawu, widoki są więc niesamowite. Oba stawy widać, jak na dłoni, wraz z całą Kotliną Jeleniogórską, a nad Małym Stawem widać też schronisko Samotnia i Strzechę Akademicką powyżej, jednak wrażenia, jakie wywołuje ta panorama nie sposób opisać, ani nawet ukazać na zdjęciach. Tę wielką przestrzeń trzeba po prostu zobaczyć samemu.

Wreszcie szlak dociera do Spalonej Strażnicy, gdzie łączy się ze szlakiem , by wraz z nim poprowadzić Równią pod Śnieżką do podnóży tego najwyższego szczytu Karkonoszy. Pod Śląskim Domem położonym właśnie u stóp Śnieżki krzyżują się szlaki .

Stosunkowo krótką, lecz bardzo wyczerpującą kamienistą ścieżką, szlak prowadzi licznymi serpentynami na szczyt Śnieżki. Znajduje się na nim charakterystyczne, złożone z trzech "spodków" schronisko wraz z obserwatorium meteorologicznym, drewniana kapliczka oraz stacja czeskiego wyciągu. Ze szczytu roztacza się wspaniały widok na wszystkie strony świata, jest to w końcu najwyższy punkt w całych Karkonoszach, położony 1603 metry nad poziomem morza.

Szlak prowadzi dalej, schodząc po szerokich stopniach ze Śnieżki z drugiej jej strony, na Czarny Grzbiet. Wiodącą nim ścieżką wśród kosodrzewiny, przez Czarną Kopę prowadzi do przytulnego czeskiego schroniska Jelenka i dalej na Sowią Przełęcz. Swój bieg kończy tutaj szlak .

Za Sowią Przełęczą szlak oddala się na pewien czas od granicy i wkracza na terytorium Czech. Dzięki międzynarodowym umowom nie trzeba mieć tu jednak paszportu, choć w razie jakiejś kontroli niezbędny okaże się dokument tożsamości (jak zresztą na całym szlaku, jest to w końcu strefa przygraniczna). Ścieżką przyjaźni po trzech kilometrach szlak dociera wreszcie do Przełęczy Okraj, gdzie kończy swój bieg.

Na przełęczy znajduje się nowe schronisko turystyczne, a także drogowe przejście graniczne z Czechami. Spotykają się tutaj szlaki .

Grzegorz Krugły